Als de geboorte van jouw kind werd ingeleid….
Alles wat jouw kind meemaakt tijdens de zwangerschap en geboorte wordt opgeslagen in zijn cellulair geheugen. Anna Verwaal schrijft daarover op haar website: “Het is inmiddels wetenschappelijk bewezen dat cellulair geheugen van de conceptie, zwangerschap en geboorte een diepe imprint vormt en grote invloed heeft op alle relaties in ons leven. Niet alleen de relatie met familieleden en vrienden maar ook onze gezondheid, ons werken en dagelijks leven wordt door deze vroege verbale, emotionele en somatische imprint bepaald.”
Wat gebeurd er met jou als jij dit even tot jou door laat dringen? Automatisch denken wij terug aan de geboorte van onze kinderen, maar hoe zit het met jouw eigen geboorte? Daarover een andere keer meer. Maar het zou al mooi zijn als jij daar vast informatie over kan inwinnen.
In deze blog wil ik de ingeleide bevalling uitlichten.
Vanuit het perspectief van de baby die bij zijn mama in de buik zit; lekker warm, comfortabel en vertrouwd. Alle geluiden en bewegingen van jouw moeder ken jij door en door. Jij bent er nog niet klaar voor om deze ruimte te verlaten. Toch wordt er van buitenaf besloten de bevalling op te wekken. Om welke reden dan ook…
Een baby zet zelf de bevalling in. En jij dus ook. Jij bent, al tijdens de zwangerschap, een klein wezentje die volledig bewust is van zijn omgeving. Jij kan jou nog niet in woorden uitdrukken, maar bewust ben jij zeker! En dan ineens word jij bruut uit jouw vertrouwde wereld gehaald terwijl jij er nog helemaal niet klaar voor bent…
Jij weet hoe jouw moeder beweegt, hoe zij ademt, hoe haar hartslag klinkt, hoe hoog haar stresslevel meestal is, als ze blij is, als zij boos is, als ze bang of verdrietig is. En dan besluit een dokter, dat de bevalling (om wat voor een reden dan ook) moet starten, zonder jouw toestemming.
Jouw moeder schiet in de stress, medicijnen vloeien door jouw lijfje en die van jouw moeder, er komt een echo band om de buik van jouw moeder en een zuurstofmetertje wordt op jouw hoofdje vastgezet. De regie wordt jou en jouw moeder volledig uit handen genomen….
Jouw kind heeft zelf niet mogen beslissen tijdens zo een belangrijke gebeurtenis in zijn leven. Hij moest de regie volledig uit handen geven.
Welke invloed zou dat op zijn leven NU kunnen hebben?
Zou het dan gek zijn als hij:
- Bang is om te falen?
- Moeilijk keuzes kan maken?
- Weinig zelfstandig is?
- Zich afhankelijk opstelt?
- Altijd hulp nodig heeft om ergens aan te moeten beginnen?
- “Wil jij dat voor mij doen?” het meest gehoorde zinnetje is?
En zo zijn er vast nog meer voorbeelden te noemen. Welke maniertjes, gedragingen, patronen zou jij van jouw kind aan zijn ingeleide geboorte kunnen koppelen? Laat je het weten in de reacties? Ook jouw vragen mag je hieronder, of via DM, aan mij sturen. Ik ben heel benieuwd!
